Vandaag is ‘Blue Monday’. Door het coronavirus ligt het normale leven nog steeds grotendeels stil. Het onderwijs is net weer open en de winkels overdag, maar veel Nederlanders zijn nog niet echt blij. Ouderen niet, jongeren net zo goed niet. Of nog meer. Veel ouderen zijn door corona eenzamer geworden. Verdrietig genoeg, maar het ligt misschien voor de hand? De toegenomen eenzaamheid onder jongeren is opvallender. Er wordt waarschijnlijk minder over gepraat. Maar dat betekent niet dat het een taboe mag zijn.
Of je nu jong bent of oud, we zitten allemaal in hetzelfde schuitje. Door corona verliezen we dierbaren, maar we missen ook contact met familie en vrienden. Er wordt ook gezegd dat we als gevolg van het coronavirus ook last hebben gekregen van het ‘eenzaamheidsvirus’. Juist in deze donkere tijd is het door eenzaamheid lastig om licht aan het einde van een tunnel te zien of uit die tunnel te komen. Door de coronamaatregelen moeten we – zo wil de overheid – ouderen beschermen, omdat ze meer last kunnen krijgen van hun gezondheid als ze corona krijgen. Dat betekent echter afstand houden en minder bezoeken. 
Voor alle generaties geldt: we kunnen niet meer (of minder) sporten, uitgaansgelegenheden zoals de horeca worden haast om de haverklap weken of zelfs maandenlang platgelegd. Het betekent dat een gezellig avondje stappen er ook niet in zit. In al die maatregelen zit één verbindende factor: minder of geen contact met mensen. Juist contact met andere mensen kan eenzaamheid wat verhelpen. Het is daarom begrijpelijk dat je je eenzaam voelt. Eenzaamheid onder jongeren staat op de radar bij de nieuwe minister van Volksgezondheid. (Foto: schermafbeelding NOS online)
Wat is de oplossing?
Intussen zijn meningen over ‘Blue Monday’ verdeeld. Niet iedereen is tenslotte werkelijk en voortdurend en vooral in de maand januari ‘ontzettend’ eenzaam… Eenzaamheid kán tijdelijk en betrekkelijk klein probleem zijn. Maar ‘corona’ maakt onze ‘geestelijke volksgezondheid’ wel minder. Heb je last van eenzaamheid en voel je je niet zo goed? Blijf dan niet bij de pakken neerzitten. Alsof jij een volkomen uniek geval met een heel bijzonder probleem bent. Waaraan niemand een boodschap heeft. Of erger: dat je denkt dat er geen hoop (meer) voor jou is. Ga op zoek naar een luisterend oor, praten over je problemen helpt. De last die je meedraagt, draag je dan niet meer alleen en er zijn genoeg mensen die je kunnen en willen helpen. Denk aan familie of vrienden, je buurman of buurvrouw en professionals zoals een therapeut of een psycholoog. Eenzaamheid kun je niet oplossen, maar je kan het wel doorbreken.
‘Ik bén niet alleen…!’
Je kan van eenzaamheid af komen door contact te zoeken met familie of vrienden, maar er is nog een manier: God. Hoe eenzaam je ook voelt, God is altijd bij je, zelfs als je denkt van niet. Deze gedachte kan rust en troost geven voor jezelf. Want je weet dan: ik ben niet alleen. Jezus, de zoon van God, had ook een moment waarop hij zich eenzaam voelde. Dat was kort voor hij gearresteerd zou worden en meegenomen om te sterven. Hij vroeg aan God: ‘Waarom hebt u mij verlaten?’ Hij voelde zich eenzaam voor het moment dat hij ging sterven – zelfs hij voelde eenzaamheid. Hij offerde zich op voor onze tekortkomingen, waardoor wij eerst niet meer bij God konden komen. Maar door Jezus weer wél. Met als gevolg: dat wij nooit meer alleen en eenzaam hoeven te zijn. God is altijd bij je, dankzij die daad van Jezus, dat grootste offer uit de wereldgeschiedenis.
Als je hierover vragen hebt, stel ze dan gerust via deze link. Want wij kennen jouw situatie niet. Hoe zouden wij, als redactie van deze site, dan makkelijk praten over hoe jij je voelt? Waar jij tegen aanloopt? Heel dikwijls zijn er geen gemakkelijke oplossingen. Wat wij wél weten, is dat er één zekerheid bestaat. Klinkt dat voor jou óók te makkelijk? Durf je het gesprek aan? Wil je niet dat wij terugpraten? Ook goed. We nemen de tijd om te luisteren. Alles is goed.
Letterlijk een depressief beeld: Studenten demonstreren op koude, winderige en kletsnatte Dam tegen de lockdown(s) en het gebrek aan vrijheid dat zij ervaren. Eigen foto, januari 2022.
