Geloof is thuis met de paplepel ingegoten. Maar hij is niet ‘automatisch’ gaan geloven.
Hij weet nu zélf: “God draagt mij.” Elias (20) probeert ‘een lichtje zijn’ in een ‘donkere wereld’ om hem heen. De aankomend journalist gelooft dat er een God bestaat die voor hem zorgt.
Die praktisch en dichtbij is. In zijn beroep wil hij ‘de blinde geleidehond’ van de luisteraar zijn.
Elias wil een brede blik ontwikkelen. Is daarom recent bezig geweest met een minor Filosofie.
Eerst wilde hij de muziek in. Inmiddels is hij verdienstelijk pianist en hij speelt geregeld in kerkdiensten. Maar dacht: ‘Levert dat wel voldoende middelen op om in mijn levensonderhoud te kunnen voorzien?’ Zo kwam hij op journalistiek. Nu wil hij sportverslaggever worden.
Zijn voorkeur gaat daarbij uit naar voetbal of de Formule 1. Elias’ grote hobby’s zijn voetbal, piano spelen en boksen. Daarnaast is hij is inmiddels commentator bij studio Alphen, als radioverslaggever.
Kerkelijk meelevend opgevoed, zoals dat heet, ging hij met leeftijdsgenoten naar een jeugdvereniging van de kerk. Leerde daar meer over geloven en wat het kan betekenen.
Elias is nu voorzitter van deze vereniging en initiator van projecten. Om de liefde van God praktisch uit te delen. In de vorm van acties georganiseerd door de leden van de jeugdvereniging. Elk jaar is er minstens een 12-uursactie, waarbij er bijvoorbeeld een diner voor externen wordt geleverd. Om daarmee geld in te zamelen voor mensen die het moeilijk hebben. Trots is Elias op zijn vereniging, zeker in deze tijd, waardoor activiteiten organiseren lastiger is. In deze vereniging wordt ook over het geloof gepraat, maar samen lol maken kunnen ze ook goed.
Elias ging geloven omdat hij in zijn leven onderwerpen tegenkwam die geen toeval konden zijn. Hij kon dat eerst ook niet begrijpen. Er moest iets meer zijn, iemand die over mij waakt. Hij ging op zoek.
Toen hij in het ziekenhuis belandde na een koortsstuip ervoer hij een bijna-dood-ervaring. Dat hielp hem verder. Elias: “Het voelde alsof iemand mij beschermde, en die iemand was God. Ik kreeg door deze ervaring het besef dat het leven zo maar kan stoppen. Ik werd me meer bewust van die tijdelijkheid. Dit heeft mijn ogen geopend; je kijkt anders naar het leven.” Hij werd zich meer bewust van het geloof en de boodschap ervan. “Het is geen broodje-aapverhaal, en de bijbel is geen sprookjesboek!” Elias wil nu graag mensen helpen. Twee recente voorbeelden. Met een (studie)vriendin en een spontane ontmoeting met een straatartiest. Denkt dat God hem gebruikt en hij wil zich graag laten gebruiken. Ervaart dat helpen als een roeping.
Maar betékent het nou om te geloven?
“Eigenlijk is het geloof voor mij wat Jezus ook voor mij deed. Iedereen is in de basis een zondig mens. Dankzij hem kunnen we in de hemel komen. Hij heeft ervoor betaald met zijn eigen leven. Dus niet door goed te zijn voor andere mensen kom je in de hemel, maar door deze liefdevolle genade van Jezus. God gaf door Jezus een groot cadeau voor iedereen die wil geloven; je hoeft het cadeau alleen nog maar aan te nemen. Zo simpel is het!
Er was een kloof tussen God en de mensen ontstaan, nadat Adam en Eva uit het paradijs werden gejaagd omdat zij God niet serieus namen. Daartussen, in die eerdergenoemde kloof, past precies het kruis waaraan Jezus is gestorven, waar mensen overheen kunnen lopen. Dus dit kruis is dus essentieel bij het geloven in God.”
Kun je uit ‘geloven’, actief geloven in God, ‘halen wat er inzit?’ En hoe dan?
God is voor Elias een rustpunt. Iemand die over je schouder meekijkt. Niet alleen op de moeilijke maar juist ook in de mooie momenten. “God draagt mij. Als ik zenuwachtig ben, neem ik even de tijd om mijn ogen te sluiten en rustig in en uit te ademen, dan weet ik: God is bij mij.”
Hij ervaart God in die rust en zelfs zonder ‘een schietgebedje’ te doen. Hoe kan hij die medespeler in Floreant, studiegenoten, vrienden of vriendinnen daarmee inspireren?
Eén voordeel: Elias begrijpt de standpunten van niet-gelovigen vaak heel goed en dat helpt.
Vertelt hen uit zijn eigen leven, en over wat God daarin voor hem tot nu toe heeft betekend.
Dat zijn voor hem bewijzen in zijn eigen leven, die anderen raken. “Veel klasgenoten vragen me ernaar. Zo zei een meisje uit mijn klas dat ze moeite had om met christenen te praten. Ik zei dat ik het begreep en ik probeerde haar uit te leggen hoe ik daar zelf geen problemen mee had.
Ik wil juist het gesprek aangaan en erachter komen hoe andere mensen erover denken. Daarnaast merk ik ook dat er andere jongeren zijn die juist nieuwsgierig zijn. Ze willen weten waarom en wat ik geloof.”
Ook de rol van de bijbel vindt Elias belangrijk. Het zijn geen sprookjes, maar het geeft inspiratie. “Denk bijvoorbeeld aan het verhaal van Abraham. Hij moest bijna 100 jaar wachten op een zoon, die hem beloofd was en hij moest die zoon later offeren.
Er wordt lacherig over gedaan, maar je merkt dat God trouw is aan wat hij belooft.
In het geval van Abraham werd beloofd dat hij veel nageslacht zou krijgen.
Dus dat die zoon gedood moest worden, als een mensenoffer, was helemaal niet logisch.
” Maar Abraham luisterde en wilde uitvoeren wat hem door God gevraagd was. Gelukkig, op het moment suprême, hield God Abraham tegen. ‘Stop, Abraham! Ik zie nu dat jij op mij vertrouwt’, sprak God tegen Abraham uit het niets.”
“En God bleef en blijft trouw, kijkend naar Israël en naar het Joodse volk. Dat is immers het nageslacht van Abraham, dus een mooi bewijs vandaag!”
Die staat Israël, in 1948 gevestigd, zal de plek worden waar belangrijke profetieën zullen uitkomen, die in de bijbel vermeld staan. Ook voor jou van levensbelang! Elias probeert intussen ‘een lichtje te zijn’ in ‘een donkere wereld’ om hem heen.
Elias woont nog thuis bij zijn ouders. Zijn keus is om te ‘helpen uit roeping’. Dat heeft ook effect op het gezin waar hij deel van uitmaakt. Neem zijn 17-jarige broer, die luchtmachtpiloot wil worden en nu op het gymnasium in Gouda studeert.
Hem (Mattias) neemt Elias graag op sleeptouw. Bijvoorbeeld om de activiteiten op de vereniging van de kerk te organiseren.
In zijn studie heeft de keuze van Elias ook effect, omdat het niet logisch is om – vandaag in Utrecht waar hij studeert – gelovigen tegen te komen.
