“Van huis uit gingen wij niet naar de kerk. Ook Dorien niet.” In zijn boomkwekerijtijd kwam André in aanraking met christelijke werkgevers. Die graag met hem over hun God spraken. André vond dat wel oké. Maar zijn leven liep zo lekker, dat hij dacht; ‘kan God mij nog gelukkiger maken?’ André kon het zich niet voorstellen.
In 1993 vond André zijn grote liefde, Dorien. Samen genoten zij van geluk en dat doen ze nog steeds.
 
André: “Mijn broer zat in een gospelband, Desire. Wij gingen graag naar hun oefenavonden en optredens toe. Vonden het prachtig hem te zien drummen. Maar de boodschap – ook in de gesprekken die we dan hadden – kwam toen niet binnen.”

Dorien: “Wij hebben vrienden in Nieuwkoop, die al christen waren. Daar kwamen wij geregeld. Met hen hadden wij altijd mooie gesprekken over alledaagse dingen, en ook over geloof. Maar die over geloof waren best moeilijk. Zeker wanneer je daarover in je jeugd zo weinig van hebt meegekregen. Dus wij hadden en kregen, rond het onderwerp ‘geloof’, niet het ‘gevoel’ dat zij wel hadden. Daarbij lieten zij ons in onze waarde…”

Op een zaterdagavond – bij diezelfde goede vrienden, in februari 2007 – vertelden zij over hun zoon. “Die jongen was toen 15 jaar en hij wilde naar Brazilië. Om daar huizen te gaan bouwen voor arme mensen. Dit project was van en werd door een evangelische gemeente in Nieuwkoop ondersteund. Dat vonden wij heel mooi!”

“Wij besloten daarom de volgende dag naar die kerk te gaan. Luisteren naar zijn presentatie.” Toen ze binnenkwamen, herinnert André zich, “voelden wij ons te gast. We werden warm ontvangen. Diverse mensen kwamen met ons praten; het voelde zo goed! Wij voelden ons daarom direct thuis. Mochten gewoon komen zoals we zijn. Hoe mooi is dat! Geen ‘vingertje’ dat naar je wijst.”

Dorien: “Wij voelden ook de liefde van deze gemeente. Zijn verhaal vonden wij prachtig, dit kwam echt binnen.” De zondag erna werd een collecte gehouden. André: “En daarna waren wij er opnieuw bij, ook om dit project financieel te kunnen ondersteunen.” Dorien: “Weer voelde het goed en we hebben mooie geloofsgespreken gehad. Weer met een blij gevoel reden we naar huis.”

André: “Weer de zondag daarna, was het eigenlijk klaar zou je zeggen. Maar nee. Dorien en ik werden – die eerste zondag in maart 2007 – wakker en zeiden tegelijk: ‘we gaan weer’. Hoe mooi is dat!”

‘Mijn leven met God is alleen maar mooier geworden’

“Tijdens het spelen van de band van een lied Opwekking 510 gebeurde het”, vervolgt André. “Dat lied heet: Dit is mijn verlangen. Waar de tekstregel Heer, doe uw wil in mij in voorkomt. Op dat moment zei ik tegen God: ‘Als u echt bestaat, doe dan u wil in mij’. Toen ging ik 180 graden om. Iets wat ik zelf niet kon doen, gebeurde. Dat kan God alleen.” Bijzonder vindt hij dat ook Dorien, gelijktijdig, hetzelfde gevoel kreeg. Ook zij kwam – tijdens dit zelfde nummer – tot geloof.

“Wij begrepen dit echter eerst niet direct van elkaar. We keken elkaar aan en zagen dat we hierdoor allebei en gelijktijdig geraakt waren. Ik krijg er nog kippenvel van als ik eraan terugdenk. Hoe bijzonder is het dat wij beiden – als stel en tijdens dit Opwekkingslied – allebei tot geloof komen!”

“Muziek kan je hart raken. Het voelde zo goed. Ik kreeg eerst een enorme tinteling. Daarna een heel warm en blij gevoel. Nog later, heel veel rust van binnen.”

André: “Ik dacht eerst dat God ons niet gelukkiger kon maken dan dat we al waren. Maar daar zat ik dus volkomen naast. Ik heb mijn eigenwijsheid uit vrije wil opzijgezet. Om verder te gaan en naar zijn wil te gaan leven. Wij woonden toen nog samen. Op 21 november 2010 zijn wij gedoopt en op 3 oktober 2013 getrouwd.”
Dorien: “Onze gedachten en gevoelens veranderden. Wij zijn ons graag en verder in het geloof gaan verdiepen, want kennis is belangrijk. Je moet dit echt willen, ervoor open staan. Zo mooi!”

Wat betekent geloof vandaag voor jullie?
 
André: “Dat wij willen liefhebben. Iedereen dit geven die in ons leven voorkomt. Laten weten, dat wij, christenen, niets meer zijn dan mensen die God niet kennen. Ik ken veel mensen die God niet kennen; alleen al rondkijkend in mijn familie en naar mijn kennissen. Maar ik realiseer me ook dat zij mensen zijn die zoveel voor anderen, voor de mensheid over hebben. Christenen kunnen nog veel van ze leren. Ik kan dus alleen maar blij zijn dat ik God heb leren kennen. En dat ik mag zijn wie ik ben, ook met al mijn fouten.”

Dorien: “Het is goed te voelen dat je een hemelse vader hebt die er altijd voor je is. Dat je alles met Hem mag delen. Mooie en verdrietige dingen uit het leven. Ik heb ervaren dat wanneer er dingen gebeuren waar je je niet goed bij voelt of waar je heel moeilijk mee om kunt gaan, je die zaken aan God mag geven. Praat/bid met hem. Hij kent je, Hij weet hoe je in elkaar zit en Hij helpt je erbij. Hij is oneindig groot en kan het voor je dragen.”

André: “Mijn leven met God is alleen maar mooier geworden!”

Dorien: “God is liefde, iedereen heeft liefde nodig. Laat Gods liefde in jou ingang krijgen. Dat is een verrijking in je leven.”

Wil je reageren op dit interview, of zou met iemand willen doorpraten? Klik dan hier.

André de Bruin (56) is in Boskoop geboren, werkt fulltime aan computerwerkzaamheden en webdesign. Eerder, voor 2006, was hij werkzaam in de boomkwekerij, werkte hij bij Expert Boskoop en had hij lange tijd een activiteit in het maken van film-rapportages.
Ook Dorien (53) is geboren Boskoopse. Zij werkt bij slagerij Reas. Heeft het daar “onwijs” naar de zin. Daarnaast doet zij wat vrijwilligerswerk.